Jedan od najistaknutijih kubanskih jazz (i ne samo jazz) muzičara novog milenijuma, klavirista, kompozitor, aranžer i pevač iza kojeg je nekoliko Grammy nominacija – Roberto Fonseca, predstaviće se sa svojim orkestrom na otvaranju Nišvila u četvrtak 10. avgusta, novim projektom “La Grand Diversion” (Velika zabava).
Ovaj projekat koji objedinjava, muziku, scenografiju i koreografiju, svojevrsni je homage čuvenom klubu “Cabane Cubaine” u koji je tridesetih godina prošlog veka dolazio ceo Pariz da sluša fantastične kubanske muzičare i pleše mambo, rumbu ili salsu.
Roberto Fonseca je rođen 1975. godine i odrastao je u San Migel del Padronu , jugoistočnom predgrađu Havane. Otac je bio bubnjar, a majka čuvena pevačica Bolera.
Počeo je da svira bubnjeve sa četiri godine, i kao dečak nastupao u bendu koji je izvodio pesme Beatlesa. Kada je imao 21 godinu angažovan je da na turneji u Italiji svira klavirsku pratnju jednoj italijanskoj pevačici.
Vrativši se na Kubu, pridružio se “Temperamentu”, progresivnoj džez grupi, sa kojom je sarađivao tokom 15 godina nastupajući i snimajući, između ostalog, i album “En El Comienzo” (1998) – koji je proglašen za najbolje džez izdanje na Kubi.
Godine 2012. izašlo je njegovo remek delo nominovano za Grammy nagradu, album “Yo” sa 15 muzičara sa Kube, Afrike i SAD, i delo koje je otišlo još dalje u Fonsecinom usklađivanju tradicije i eksperimentisanja.
Pored snimanja, vežbanja i komponovanja, Fonseki su ipak u prvom planu nastupi.
Kaže da želi da uživo predstavi svoju muziku u svim krajevima sveta gde neko želi da ga čuje. Kada su kod kuće u Havani, Fonseka i njegovi muzičari, koji su na sličan način blagosloveni muzičkom radoznalošću i sklonošću eksperimentisanju, imaju dva puta nedeljno rezidenciju u jazz klubu “Zorro i el Cuevo” (Lisica i vrana). Taj klub je praktično Fonsecina muzička laboratorija u kojoj sa prijateljima i saradnicima razvija i istražuje nove kompozicije, testiraju jedni druge munjevitim promenama ritma, ostavljajući prostor za nove i nove ideje, ili kako on kaže: “otkrivanje svrhe muzike”.
